نزدیک شدن به بازار ارزهای رمزنگاری شده یک کار چالش برانگیز است، اما درک تمایز اساسی بین انواع مختلف ارزهای رمزنگاری شده (کوین، توکن و…) می‌تواند به شما در مدیریت ریسک و تصمیم‌گیری بهتر در یک اکوسیستم بی‌ثبات کمک کند.
کوین‌ها
آکوین به هر ارز رمزنگاری شده‌ای گفته می‌شود که دارای بلاک‌چین مستقل باشد. پروژه‌های کوین به طور معمول از فن‌آوری‌های گذشته یا سایر ارزهای رمزپایه الهام می‌گیرند و آنها را در یک شبکه نوآورانه با هدف خاص قرار می‌دهند. بیت‌کوین (BTC)، مونرو (XMR) و اِتر (ETH) همگی نمونه‌هایی از ارزهای رمزپایه هستند. همه آنها روی دفترهای مستقل خودشان وجود دارند: بیت‌کوین با بلاک‌چین اصلی بیت‌کوین کار می کند، اِتریوم در بلاک‌چین Ethereum استفاده می‌شود، مونرو در بلاک‌چین Monero وجود دارد. همه آنها این امکان را دارند که ارسال، دریافت یا استخراج شوند واز این بابت از توکن متمایز هستنئد.
همانطور که از نامگذاری آنها انتظار می‌رود، کوین‌ها دارای ویژگی های مشابه پول هستند: آنها قابل تعویض، تقسیم و قابل حمل هستند و از نظر عرضه محدود می‌باشند. بنابراین، به طور معمول، کوین‌های رمزنگاری شده دقیقاً مانند پول نقد فیزیکی برای پرداخت هزینه ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. استثنائاتی نیز وجود دارد: اگرچه اِتر تمام ویژگی‌های یک کوین را دارد، اما عملکرد آن فراتر از نقش “پولی” آن است، زیرا برای تسهیل معاملات از بلاک‌چین اِتریوم استفاده می‌شود.
اصطلاح آلت‌کوین (altcoin): آلت‌کوین به هر ارز رمزپایه‌ای گفته می شود که از زمان بیت‌کوین (BTC) راه‌اندازی شده است. در واقع آلت‌کوین به هر سکه ای بجز بیت‌کوین گفته می شود. کلمه آلت‌کوین از ترکیب دو واژه آلت به معنی آلترناتیو، و کوین که تلویحاً به بیت‌کوین اشاره دارد تشکیل شده است. در روزهای اولیه خرید و فروش بیت‌کوین، توسعه دهندگان برای ایجاد ارزهای جدید کد منبع باز را فورک کردند. با گذشت زمان، این آلترناتیوهای بیت‌کوین با برنامه‌های مختلف تأمین و دارای ویژگی‌های حریم خصوصی متفاوت از نسل خود بودند. از جمله این موارد می‌توان به لایت‌کوین(LTC) و زی کش (ZEC)اشاره کرد.
توکن‌ها
به توکن‌ها اغلب سکه‌های دیجیتال گفته می‌شود. درحالیکه این موضوع صحیح نیست و یک تفاوت عمده وجود دارد!
توکن‌ها در بلاک‌چین‌های موجود ایجاد می‌شوند. در واقع، به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، متداول‌ترین پلتفرم بلاک‌چین، اِتریوم می‌باشد.توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اِتریوم ساخته می‌شوند به عنوان توکن‌های ERC-20 شناخته می‌شوند.
با این حال، موارد دیگری مانند NEO ، Waves ، Lisk، Stratis و تتر (USDT) وجود دارد. درحالیکه همانطور که در بالا ذکر شد، توکن‌های موجود در پلتفرم اِتریوم به عنوان توکن‌هایERC-20 شناخته می‌شوند، NEO از توکن‌هایی که به عنوان نشانه‌های NEP-5 معروف هستند استفاده می‌کند.
رایج‌ترین انواع توکن‌ها عبارتند از:
- توکن‌های پلتفرم که از برنامه‌های غیرمتمرکز (dApp) ساخته شده در بلاک‌چین پشتیبانی می‌کنند.
- توکن‌های امنیتی که نشان‌دهنده مالکیت قانونی دارایی فیزیکی یا دیجیتال است.
- توکن‌های تراکنشی که به عنوان واحدهای حساب عمل می‌کنند و با کالاها و خدمات مبادله می‌شوند.
- توکن‌های کمکی که در یک پروتکل موجود ادغام شده و برای دسترسی به خدمات آن پروتکل استفاده می‌شوند.
- توکن‌های حاکمیتی که سیستم‌های رای‌گیری مبتنی بر بلاک‌چین را تأمین می‌کنند.
تفاوت‌های بین کوین‌ها و توکن‌ها
تمایز اصلی میان توکن‌ها و کوین‌ها این است که بر خلاف کوین‌ها که به طور مستقل از هر پلتفرم دیگری عمل می‌کنند، توکن‌ها برای فعالیت، به یک بستر بلاک‌چین دیگر نیاز دارند. به عبارتی کوین‌های دیجیتال، بومی بلاک‌چین خودشان هستند. همانطور که گفته شد اتریوم به دلیل ویژگی قراردادهای هوشمند، متداول‌ترین پلتفرم ایجاد توکن است.
همچنین کوین‌ها باید از طریق صرافی ارزهای دیجیتال با یکدیگر مبادله شوند زیرا روی پروتکل‌های کد متفاوت و غیراستاندارد ساخته شده‌اند. برعکس، توکن‌های موجود در اِتریوم (به عنوان مثال، ERC-20) می‌توانند از طریق برنامه‌های داخلی در بین یکدیگر و با حداقل اصطکاک مبادله شوند، زیرا آنها بر اساس پروتکل‌های کد استاندارد ساخته شده‌اند.
همچنین باید متداول‌ترین کاربردها را برای کوین‌ها و توکن‌ها بدانید. سکه ها اغلب به عنوان پول استفاده می‌شوند. با این حال، برخی از سکه‌ها کاربردهای دیگری نیز دارند. این موارد شامل استفاده برای سوخت برنامه‌های کاربردی، استفاده به عنوان سهام برای تأیید تراکنش در شبکه یا استفاده برای سوخت رسانی قراردادهای هوشمند و تراکنش توکن‌ها می‌شود.
در همین حال، توکن‌ها هدف دیگری دارند. اگر آنها برای استفاده در برنامه‌های غیرمتمرکز (Decentralized Applications) ایجاد شده باشند، هدف آنها به خود برنامه بستگی دارد. در بعضی موارد، آنها برای ویژگی‌هایی مانند حق رأی دادن هستند. در موارد دیگر، آنها برای انجام معاملات (مانند Civic) یا پاداش دادن به کاربران با مواردی مانند تخفیف در کارمزدها و غیره (مانند Binance) استفاده می‌شوند.
نتیجه‌گیری
کوین و توکن هر دو وسیله سرمایه‌گذاری هستند. اوایل سال ۲۰۱۸ بیت‌کوین به دلیل افزایش سریع ارزش آن که می‌توانست هزاران دلار برای سرمایه‌گذاران به همراه داشته باشد، محبوبیت ویژه‌ای داشت. با این حال، بسیاری از سرمایه‌گذاران با کاهش شدید ارزش بیت‌کوین در سه‌ماهه اول ۲۰۱۸، پول زیادی را از دست دادند. حتی اگر هر دو مورد یعنی توکن‌های دیجیتال و کوین‌های دیجیتال سرمایه‌گذاری‌های پر خطری باشند، در عین حال پاداش‌های بالایی نیز دارند که همین امر موجب جذابیت آنها می‌شود. اگر در عرضه اولیۀ کوین (ICO)های صحیح سرمایه‌گذاری کنید و این کار را زود و به موقع انجام دهید، توکن‌ها به طور ویژه می‌توانند وسیله‌ای آسان برای کسب درآمد سریع باشند. با این حال، تحقیق و درک صحیح قبل از انجام هر نوع سرمایه‌گذاری در مورد هر ارز رمزپایه ضروری است.
در حالی که تفاوت بین کوین‌ها و توکن‌ها در ابتدا می‌تواند گیج کننده باشد، هرچه بیشتر در دنیای رمزنگاری فرو بروید، درک همه چیز آسان‌تر خواهد بود. قطعاً این حوزه آسان‌ترین حوزۀ فعالیت نیست، اما مطمئناً می‌تواند سودآور باشد.